In Nepalese Language

वीरको लर्को लगाइयो विदेश, उर्जा र सीप संगसंगै भए परदेश,

बलहीन, अदक्ष, छोडिए देश, देशभक्त थोरैले मात्र नकारे विदेश। 

—

जवानीको जाँगरले विदेश सप्रिंदैछ, स्वदेश भने यहाँ भोकले झोक्रिंदैछ,

सेवाग्राही परदेशी पूष्ट बन्दैछन्, पीरले आमाको स्नेही मन खोक्रिंदैछ। 

—

कर्मभूमीमा फोहोर फाली सिनित्त, आफ्नै घरभरी मुसाको प्वालै-प्वाल,

विदेशी मालिकको सुरक्षा, स्वास्थ्य-संभार, आफ्नो घर भने हिले आहाल। 

—

देशको मलिलो खेतबारी बाँझो छ, पसिनाले पराईभूमि सिचाउँछ सन्तति,

आमा-बा, गुरुजन अभावमा टोलाउँछन्, अरुलाई मनोरंजन दिन्छ सन्तति। 

—

अगम्य श्रोत आफ्नै घर-आँगनमा, जडाउरी सोहोर्न क्रूर मालिकको दास,

इस्पाती पाखुरा र तातो पसिनाको, देशले राख्दछ स्व-सन्ततिबाट आश। 

—

ईश्वरले यहाँ जन्माए, यो हाम्रो देश, जन्माउने हुर्काउने आमा-बा हुन् देश,

संस्कार सिकाउने, संसार चिनाउने, पीडा जित्न तालिम दिने समाज नै स्वदेश।

—

मालिकपनको स्वाभिमान दिन्छ यो देश, दासत्वको जुवामुनि पेल्छ त्यो विदेश,

विदेशी दलाल भित्रिए, विदेशको सपना छरे, मालिक दास बन्न पुर्याइए परदेश। 

—

सन्तति दास भएपछि नागरिक दास भए, दास नागरिकको देश नै स्वतः दास,

सार्वभौमिकता खै? ऋणको, ससर्त-सहयोगको र मगन्ते मानसिकताको दास। 

विपदाले विरलाई स्वदेश फिराएकोछ, फुरसत जुराएकोछ सोच्न आफ्नै देश,

परदेशको पीडा ताजै छ मनमा, अब त प्रण गरौँ – देशमा अरु नथपौं क्लेश।